پايان نامه علل و عوامل اجتماعي و عاطفي در گرايش به اعتياد در بين جوانان

پايان نامه علل و عوامل اجتماعي و عاطفي در گرايش به اعتياد در بين جوانان

مقدمه

اعتياد عبارت است از حالتي كه استعمال متوالي يا متناوب مادة مخدر در فرد ايجاد مي كند. با استعمال مواد مخدر تحريك پذيري سلولهاي عصبي در دستگاه عصبي افزايش مي يابد، در نتيجه داروي بيشتري لازم است تا او را به حالت تعادل برگرداند.

اعتياد همراه با بي دردي مزمن است كه سبب افت تمامي فعاليتها مي شود. افراد معتاد افرادي هستند، ناتوان، كم تجربه، لذت طلب و در اكثر اين افراد شروع به اعتياد براي برطرف كردن يك حالت رواني يا بيماري رواني است كه شايعترين آن افسردگي مي باشد كه در همة گروههاي سني و اجتماعي ديده مي شود.

اعتياد خطر بزرگي براي ارزشهاي اسلامي جامعه محسوب مي شود. دروغ گفتن، دزدي كردن، خيانت و حتي پشت پا زدن به ناموس، همه از عوارض اعتياد است به اين دليل بايد روي برنامه هاي اخلاقي كار شود.

در زمينة فكري و فلسفة زندگي، معتادان بي اعتنا  به زندگي، بدبين، منفي باف، بي هدف، بي بند و بار، بي هيجان و بي توجه به ارزشهاي حاكم بر جامعه هستند. فرد معتاد در اولين تجربه ها حالتهايي پيدا مي كند كه تا به حال احساس نكرده و اين حالت است كه فرد را به طرف اعتياد مي كشاند.

با توجه به مواردي كه ذكر شده مصرف بيش از حد مواد مخدر يكي از بزرگترين مشكلات قرن حاضر است، به طوري كه تقريباً تمام كشورهاي جهان سعي دارند برنامه هايي براي پيشگيري از اعتياد و درمان معتادان به اجرا گذارند، ولي اغلب اين برنامه ها كمتر مؤثر واقع مي شود، چرا كه سوداگران و سودجويان با صرف هزينه هاي گزاف، گاهي تا چند برابر بودجة دولتها براي طرح برنامه؛، بازار خود را رونق مي بخشند. سوداگران مرگ از ناآگاهي و مشكلات گوناگون جوانان براي گسترش و رونق بازارهاي خود سوء استفاده مي كنند و به راههاي مختلف قربانيان بيشتري را در دام مخوف خويش گرفتار مي سازند.