پايان نامه رابطه  بين سرسختي روان شناختي و شيوه ي فرزند پروري والدين دانشجويان دانشگاه پيام نور آستارا در سال تحصيلي 91-90 

مقدمه

شناخت شخصيت ويژگيهاي چگونگي شكل گيري، عوامل موثر در ايجاد شخصيت از يك سو ارضاي حس كنجكاوي و ميل به حقيقت جويي را در انسان به دنبال دارد، زيرا اين شناخت از نوع خودشناسي است و مي توان گفت سرسختي روان شناختي به عنوان يك سازه ي شخصيتي مثبت براي اولين بار توسط مدي و كوباسا در دهه ي هشتاد قرن بيستم براساس نظريه هاي وجودي شخصيت مورد توجه ويژه اي قرار گرفت. (ساعتچي، 1369)

امروزه اكثر متخصّصين نقش استرس را در بروز بيماريها مورد تأييد قرار مي دهند. (فريد من. بوت كولي 1987) به اعتقاد كوباسا و مدي سرسختي روان شناختي مجموعه اي از ويژگيهاي شخصيتي است بنابراين سرسختي روان شناختي يك احساس عمومي است (مدي، 2007) و مبني بر اينكه شرايط محيط ايده آل است و باعث مي شود كه موقعيت هاي پراسترس و بالقوه با معني و جالب ببيند و به اين صورت كه آنها را به تجارب بزرگ و پيشرفته به جاي تجارب مختصر و كوچك تبديل كند. افرادي كه سرسختي روان شناختي كمتري داشتند در مورد حل مسأله لاينحل تكليف تحمل ناكافي تلاش بيشتري نشان دادند. اما برعكس سرسختي روان شناختي هيچ اثر بارزي بر ميزان تلاشهايي كه بر اساس مسايل قابل حل اين تكليف انجام مي شود نداشت. همچنين سرسختي روان شناختي در هنگام تكميل اين تكاليف بر حالت تنش زايي آنها نيز اثري نداشت. (كوباسا و مدي، 1994).

فرزند پروري جايگاه ويژه اي در كانون خانواده دارد. محيط خانواده مي تواند بر رفتار فرزند تأثيرگذار باشد. كودك خصوصيات را از والدين به ارث مي برد، بنابراين پدر و مادر زمينه ي رشد و پيشرفت فرزندان را فراهم مي كند. نفوذ والدين بر فرزندان تنها محدود به جنبه هاي ارثي نيست. بلكه پدر و مادر در آشنايي كودك با زندگي جمعي و فرهنگ جامعه نيز نقش موثري را ايفا كند. مهمترين تماس هاي كودك در خانواده با والدين است. اين تماس نقطه ي كانوني فرهنگ كودك را ايجاد مي كند. رفتار اولياء كودك، چه خشن و چه محبت آميز و چه منع كننده باشد. يا او را آزاد گذارد غالباً مطابق الگوهاي فرهنگي خاص انجام مي گيرد. به هر حال كودك طبق فرهنگ خاص پدر و مادر خود مراقبت و تربيت مي شود و رفتار او از جنبه هاي مختلف مطابق با فرهنگ جامعه اي مي باشد كه در زندگي مي كنند و نظر و رأي پدر و مادر نيز در آنها موثر است(ميرزايي و همكاران، 1388).

بنابراين مطالعه حاضر در سرسختي روان شناختي و رابطه ي آن با شيوه هاي فرزند پروري والدين را مورد توجه قرار مي دهد. عوامل مختلفي مي تواند بر شيوه هاي فرزند پروري دخيل باشد. كه در تحقيق حاضر رابطه ي سرسختي روان شناختي با شيوه هاي فرزند پروري را در بين دانشجويان دانشگاه محقق اردبيلي مورد بررسي قرار مي دهيم.

1-1- بيان مسئله

ويژگيهاي شخصيتي عامل مهمي در تعيين هويت، پيشرفت، خلاقيت و سلامت رواني و جسماني انسان است، برخي متخصّصان بيان مي كنند كه بين ويژگيهاي شخصيتي رفتاري و گرايش به شيوه هاي فرزند پروري رابطه ي متقابل وجود دارد. به عبارت ديگر از يك سو ويژگيهاي شخصيتي انتخاب و گرايش به نوع خاصي از شيوه هاي فرزند پروري نقش بسزايي داشته و از يك سوي ديگر انتخاب سبكهاي مختلف شيوه هاي فرزند پروري مي تواند به تدريج بر شخصيت و رفتار فرزند پروري تأثير بگذارد. نوع زندگي كودك در رشد شخصيت او نيز تأثير مي گذارد. و اين نيز به وسيله ي والدين معين مي شود. مادران و پدراني كه به علت تجارب قبلي دوران كودكي خود در انجام دادن وظيفه ي خطير خودتزلزم و عدم اطمينان خاطر احساس مي كنند ثبات عاطفي ندارند و به فرزندان خود نظري نامساعد دارند. يا درباره روش تربيت با يكديگر موافق نيستند. در اين صورت زندگي خانگي نامطلوبي براي رشد شخصيت كودكان و فرزندان فراهم خواهند آورد. (شعاري نژاد، 1373).