مقاله آب هاي زير زميني

دانلود مقاله آب هاي زير زميني 

در 128 صفحه ورد قابل ويرايش با فرمت doc

فهرست

چكيده ۱

مقدمه. ۳

تاريخچه. ۷

تاريخچه ژئوهيدرولوژي و هيدروژئولوژي.. ۷

بهره برداري از آبهاي زيرزميني.. ۷

منشأ آبهاي زير سطحي – نظريه هاي اوليه. ۱۱

جريان آبهاي زيرين. ۱۶

تشكيلات زمين شناسي و جريان آبهاي زيرين – واژه ها ۱۷

تركيب خاك و سنگ… ۱۸

انواع مختلف آبهاي زير سطحي.. ۲۲

رابطه بين آبهاي زيرين و آبهاي سطحي.. ۲۴

«آبدهي ممتد» ۲۶

سفره آب زيرزميني.. ۳۱

انواع سفره هاي آبدار. ۳۳

چه سنگهايي تشكيل سفره آبدار مي دهند؟. ۳۴

سفره هاي آزاد. ۳۵

سفره آويزان. ۳۵

سفره هاي تحت فشار يا محصور. ۳۵

ايجاد چشمه. ۳۶

سفره آزاد. ۳۶

تعريف و ريشه لغوي.. ۳۶

سفره آزاد و سازو كار آن. ۳۷

سفره تحت فشار. ۳۸

تغذيه مصنوعي و مديريت منابع آب.. ۴۰

تغذيه مصنوعي سفره ها پاسخگوي چيست.. ۴۰

تعريف تغذيه مصنوعي سفره هاي آب زيرزميني.. ۴۲

كاربردهاي تغذيه مصنوعي.. ۴۴

تغيير دادن كيفيت آب.. ۴۵

شرايط كلي استفاده از تغذيه مصنوعي.. ۴۶

شرايط هيدرولوژيك – منبع تغذيه. ۴۸

شرايط هيدروژئولوژيك و هيدروديناميك – مخازن زيرزميني.. ۴۹

شرايط زمين شناختي و ساختماني – شرايط حد. ۵۴

مديريت آبهاي زيرزميني.. ۵۵

چگونگي اعمال مديريت حوضه. ۶۰

جزئيات نحوه انجام دادن و اجراي برنامه. ۶۱

برنامه ريزي مطالعات آبهاي زيرزميني.. ۶۱

آبدهي حوضه. ۷۱

بازدهي ايمن (Safe yield) 72

تغيير در فرضيه بازده ايمني.. ۷۴

بازدهي معدني (Mining yield) 76

بازدهي ماندگار (Perennial yield) 79

تاريخچه آلودگي آب (Water Pollution) 82

تعريف آلودگي آب: ۸۲

عوامل آلوده كننده آب: ۸۳

عوامل آلوده كننده آبهاي زيرزميني: ۸۳

عوامل آلوده كننده آبهاي سطحي: ۸۴

بحران آب.. ۸۵

مصرف بهينه آب.. ۸۶

آلودگي آبهاي زيرزميني.. ۸۷

روشهاي عمده بهره برداري مصنوعي از آب زيرزميني.. ۹۴

تعيين تجهيزات مورد نياز بهره برداري.. ۱۰۰

دبي مجاز يا تغييرات دبي بر حسب تغييرات افت سطح آب.. ۱۰۰

دبي مجاز – افت مجاز: ۱۰۲

عمق نصب پمپ.. ۱۰۳

تعداد طبقات پمپ.. ۱۰۳

قدرت  موتور. ۱۰۳

تدوين و تصويب قوانين آبهاي زيرزميني.. ۱۰۸

منابع. ۱۱۲

چكيده

فلات ايران به ويژه نواحي مختلف ايران از اقليم هاي متفاوتي تشكيل شده است، در حالي كه در نواحي جنوبي آن در تابيتان گرما به ۵۰ درجه بالاي صفر مي رسد نوار مديترانه اي خزر، آب و هواي مرطوب را از سر مي گذراند. در اين ميان يكي از مهمترين شاخص هاي تفاوت اقليم ها مسأله آب است. بررسي اجمالي وضعيت منابع آبي ايران و از جمله منابع زيرزميني آن، ما را بر اين باور استوارتر مي كند كه مي‌بايست منابع آبي موجود كشور حفظ و حراست شوند.

برابر گزارش هاي تحليلي موجود، وضعيت سفره هاي آب زيرزميني در اغلب دشت هاي كشور در وضعيت مطلوب نبوده و تعدادي نيز بحراني هستند. بر اساس آمار سال آبي ۸۲-۱۳۸۱ حدود ۶/۷۴ ميليارد مترمكعب آب از طريق چاه ها، چشمه ها و قنوات از منابع آب زيرزميني كشور استحصال مي شود كه حدود ۶۰ درصد آب استحصالي از طريق بيش از چهارصد و پنجاه هزار حلقه چاه است. هر چند فقط ۲۸ درصد چاه هاي موجود كشور عميق است اما ميزان بهره‌برداري از اين چاه ها بيش از ۶۹ درصد تخليه كل چاه هاي كشور را شامل مي شود و از كل تعداد چاه هاي موجود حدود ۲۶۸ هزار حلقه در مناطق آزاد و ۱۹۰ هزار حلقه در مناطق ممنوعه حفر شده است.

از سوي ديگر جديدترين آمار حاكي از آن است كه از ۶۰۹ محدوده مطالعاتي، ۲۲۵ محدوده مطالعاتي ممنوعه اعلام و پيشنهاد ممنوعه شدن ۴۵ محدوده ديگر نيز توسط شركت هاي آب منطقه اي كشور ارائه شده كه در وزارت نيرو در دست بررسي است، با اين حال حدود شش ميليارد مترمكعب آب در دشت هاي كشور كسري مخزن وجود دارد كه رقم قابل توجهي است.

مقدمه

در مبحث آبهاي زيرزميني عموماً خواص فيزيكي و شيميايي آب و محيط زمين شناسي، حركت طبيعي، بازيابي و موارد استفاده آن مورد مطالعه قرار مي گيرند. ساليان بسياري است كه دانشمندان بلژيكي و فرانسوي اين علم را «هيدروژئولوژي» و پژوهشگران آمريكاي لاتين آنرا «هيدروژئولوژيا» ناميده اند. از طرف ديگر، علماي آلماني بر آن قسمت از علم آب كه بطور اخص مربوط به آب زيرين مي شود، نام «هيدرولوژي» نهاده اند. تمايل مشابهي براي اختصاص واژه «هيدرولوژي» به مطالعه آبهاي زيرين و بكار بردن عباراتي چون «هيدروگرافي» و «هيدرومتري» براي مطالعه آبهاي سطحي، در ممالك متحده نيز وجود داشته است. در سال ۱۹۳۸ ، شوراي اجرايي «جامعه بين المللي هيدرولوژي علمي» (IASH) مصرف واژه «هيدرولوژي» را براي آن شاخه از علم آب كه مربوط به آبهاي زيرزميني است، معمول نمود تا آنكه آنرا از «نهرشناسي» (پوتامولوژي) – «درياشناسي» (ليمنولوژي) و برف و يخ شناسي (كريولوژي)، متمايز سازد.

اين «ماينزر» بود كه در سال ۱۹۳۹ براي اولين بار در يك جلسه IASH واژه «ژئوهيدرولوژي» را براي مطالعه آبهاي زيرزميني معرفي نمود. قبل از وي نيز «ميد» كه مهندس هيدروليك و يكي از روساي پيشين «جامعه مهندسان راه و ساختمان آمريكا» (ASCE) بود، واژه «هيدروژئولوژي» را براي مطالعه قوانين مربوط به پيدايش و حركت آبهاي زيرزميني بكار برده بود. مهندسان و زمين شناسان همه در اين عقيده كه: «در علم آبهاي زيرين براي دانستن محدوديتهاي زمين‌شناسي در شرايط هيدروگرافيك و تغيير در اين شرايط در اثر تغييرات زمين شناسي اطلاع كافي از زمين شناسي عمومي لازم مي‌باشد» با وي همراه اند. «ميد» به خصوصيت مطالعه آبهاي زيرزميني بعنوان يك عامل مهم زمين شناسي اشاره كرده و تأييد مي‌نمايد كه دانستن اين علم به درك علل «زايش» و «رشد» رودخانه ها و شبكه هاي زهكشي كمك مي نمايد. «ماينزر» واژه هيدرولوژي را در مورد آبي بكار مي برد كه مدار هيدرولوژي را از هنگام نزول به زمين تا تخليه آن به درياها و يا رجعت آن به هوا طي مي كند و اين علم را به «هيدرولوژي آبهاي سطحي» و «هيدرولوژي آبهاي زيرين» يا «ژئوهيدرولوژي» تقسيم نموده است.

مسلماً در مفهوم واقعي واژه‌هاي «هيدروژئولوژي» و «ژئوهيدرولوژي» اختلافاتي نمودار شده است. «ميد» و «ماينزر» كه مولفين كتابهاي كلاسيك هيدرولوژي مي باشند، واژه هاي فوق را براي بيان يك جزء قسمت از هيدرولوژي بكار برده اند. بسياري از زمين‌شناسان آمريكايي نيز مفهوم لفظي هيدروژئولوژي را دنبال نموده و آنرا براي مطالعه تمام آبها، چه آبهاي سطحي و چه آبهاي زيرزميني توسته داده اند. در اين واژه توجه بيشتر به زمين‌شناسي معطوف است تا به هيدرولوژي. موضوع مفاد اين كتاب بهرحال به آب زيرين محدود مي شود. انتخاب عنوان كتاب با تعريف ماينزر مطابقت داشته و همانطور كه در پيش گفتار ذكر شده است، تأكيد بيشتري بر روي هيدرولوژي آب زيرزميني گذاشته شده است تا بر طبيعت زمين شناسي آن. براي زمين شناسان آبهاي زيرين و هيدروليكدانهاي آبهاي زيرزميني لزوم دانستن ژئوهيدرولوژي يك امر اساسي است.

بهترين پژوهشهاي علمي و كارهاي فني غالباً از طريق همكاري زمين شناسان هيدروليكدانها، زارعين، شيميدانها، و علماي فيزيك متبحر در علوم زميني به ثمر رسيده است. در سالهاي اخير بعلت آگاهي از نوشته هاي علمي، از تكرار پژوهشهاي دوباره در يك مسأله خودداري شده، در نتيجه مسايل آبهاي زيرزميني پرورانده و پيچيده تر شده اند، لذا همكاري براي حل اين مسايل لازم مي باشد. در واقع در اوصل جريان آبهاي زيرزميني مسأله مشتركي بين هيدروژئولوژيست‌ها كه تعيين ميزان دبي سالم يك سفره آب زيرزميني را به عهده دارند و مهندسي كه مسئول اجراي پروژه هاي زهكشي و آبياري مي باشد، وجود دارد. اصول پراكندگي و پخشيدگي در محيط‌هاي پوك كه توسط مهندسان نفت در مطالعه انتقال گاز و نفت بكار مي رود، در دخول آب شور به زمين هاي آبده ساحلي نيز بكار برده مي شود. جريان سيال از محيط پوك، به جريان آب از مصالح سنگي و خاكي محدود نمي شود. مهندسان مكانيك نيز به مسأله انتقال حرارت ناشي از حركت گاز از يك محيط پوك علاقمنداند. مسأله انتقال جرم يك گاز در حين عبور مخلوطي از گازها از يك مايع حلال در برجهاي بسته مورد نظر مهندسان شيمي مي باشد. حاصل اين مطالعات حجم بزرگي از مقالات تخصصي در مورد فيزيك جريان سيال از محيط پوك است كه در دسترس هيدرولوژيست ها و ژئوهيدرولوژيست ها قرار دارد.